-
1 abrŏtŏnītēs vinum
Col. vin d'aurone. - [gr]gr. ἀϐρονίτης οἶνος. -
2 picatus
pīcātus, a, um part. passé de pico. [st2]1 [-] poissé, enduit de poix; bouché avec de la poix. [st2]2 [-] qui a le goût de la poix. [st2]3 [-] qui a l'odeur de la poix. - picatum vinum, Col. Plin.: vin qui a fermenté avec de la poix. - picatum vinum, Plin.: vin qui sent la poix. - picatum (s.-ent. vinum), Mart.: vin qui sent la poix.* * *pīcātus, a, um part. passé de pico. [st2]1 [-] poissé, enduit de poix; bouché avec de la poix. [st2]2 [-] qui a le goût de la poix. [st2]3 [-] qui a l'odeur de la poix. - picatum vinum, Col. Plin.: vin qui a fermenté avec de la poix. - picatum vinum, Plin.: vin qui sent la poix. - picatum (s.-ent. vinum), Mart.: vin qui sent la poix.* * *Picatus, Participium: vt Picata dolia. Plin. Poissez.\Picatum etiam dicitur quod picem resipit: vt Picatum vinum. Plin. Qui sent la poix. -
3 austerus
austērus, a, um [st2]1 [-] âpre au goût, astringent, fort. [st2]2 [-] sombre (de ton), foncé. [st2]3 [-] au fig. sérieux, grave, sévère, austère, rigide, rigoureux. [st2]4 [-] fâcheux, pénible. - [gr]gr. αὐστηρός. - austerum vinum, Col.: vin dur. - austerus color, Plin.: couleur foncée.* * *austērus, a, um [st2]1 [-] âpre au goût, astringent, fort. [st2]2 [-] sombre (de ton), foncé. [st2]3 [-] au fig. sérieux, grave, sévère, austère, rigide, rigoureux. [st2]4 [-] fâcheux, pénible. - [gr]gr. αὐστηρός. - austerum vinum, Col.: vin dur. - austerus color, Plin.: couleur foncée.* * *Austerus, austera, austerum, pen. prod. Aspre, Rude, Austere, Qui n'ha aucune doulceur, Homme rebarbatif.\Color austerus. Plin. Couleur triste, et qui melancolie la personne.\Gustus austerior. Colum. Un goust aspre.\Homo austerus. Propert. Severe, Cruel, Austere,\Suauitas austera. Cic. Aspre doulceur.\Vinum austerius. Colum. Aspre, Rude, Dur. -
4 scillites
scillītēs, ae, m. n. assaisonné de scille. - [gr]gr. σκιλλίτης. - scillites vinum, Col. 12, 33: vin de scille. - scillites acetum, Plin. 26, 77: vinaigre de scille. --- Aus. Ep. 4, 69.* * *scillītēs, ae, m. n. assaisonné de scille. - [gr]gr. σκιλλίτης. - scillites vinum, Col. 12, 33: vin de scille. - scillites acetum, Plin. 26, 77: vinaigre de scille. --- Aus. Ep. 4, 69.* * *Scillites, scillitae, penul. prod. m. g. figurate neutro iungitur. Columella, Vinum scilliten hoc modo condire oportet. Vin mistionné de squilles. -
5 austerus
austērus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (αυστηρός), herb, streng (Ggstz. mitis), I) eig.: a) herb, hart dem Geschmacke nach, von säuerlichen u. den Mund zusammenziehenden Säften, vinum, Col.: herba austero sapore, Plin.: gustus austerior, Col.: cruda (cydonia) austeriora sunt, Garg. Mart.: austerissimae herbae, Ps. Lucil. fr. p. 166. no. 19 M.: vinum austerissimum, Scribon. 42. – b) dem Geruche nach, scharf, balsami sucus odore tantum austerus, Plin. 12, 120. – c) der Farbe nach, nicht munter, dunkel (Ggstz. floridus), color, Plin. 35, 30: u. prägn., pictor austerior colore, Plin. 35, 134. – d) der Ansicht nach, austerum genus, der harte, strenge Stil der Darstellung (in der (Erzgießerei), Ggstz. genus iucundum, Plin. 34, 66. – e) fürs Gehör, dumpf, sonus, Acro Hor. de art poët. 216. – II) übtr.: 1) im Ggstz. zum Weichlichen, Üppigen, ernst, streng, kräftig auftretend, illo austero more ac modo, Cic.: austerior et gravior esse potuisset, Cic. – v. der Rede, kräftig, suavitas austera et solida (Ggstz. dulcis et decocta), Cic.: n. pl. subst., austera et pressa delectant, Plin. ep. 2, 19, 6. – 2) im Ggstz. zum Freundlichen, Gefälligen, düster, finster, sauertöpfig, ernst, unfreundlich, streng, senes (Ggstz. senes mites), Quint.: vir, Prop.: homo austerior et gravior, Cic.: periodus, Quint.: poëmata, ernsten, belehrenden Inhalts, Hor.: tabellae, strenge Stimmtäfelchen (= strenges Urteil), Prop.: praeceptio, Cod. Theod.: labor, ernste Anstrengung, Hor.: curatio (Kur), Plin.: sententia u. ultio austerior, Cod. Theod. – / – Nbf. auster, Scribon. 188: u. austēris, Eccl. (s. Rönsch Itala p. 274).
-
6 faeculentus
faecŭlentus, a, um [st2]1 [-] plein de lie, plein de vase, vaseux, trouble. [st2]2 [-] Plin. couleur de lie. - faeculentum vinum, Col.: vin trouble. - faeculentum mingere, Veg.: avoir l'urine chargée.* * *faecŭlentus, a, um [st2]1 [-] plein de lie, plein de vase, vaseux, trouble. [st2]2 [-] Plin. couleur de lie. - faeculentum vinum, Col.: vin trouble. - faeculentum mingere, Veg.: avoir l'urine chargée.* * *Faeculentus, Adiectiuum. Plein de lie, bourbe, ou limon.\Faeculenta aqua. Plin. Limonneuse, Bourbeuse. -
7 austerus
austērus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (αυστηρός), herb, streng (Ggstz. mitis), I) eig.: a) herb, hart dem Geschmacke nach, von säuerlichen u. den Mund zusammenziehenden Säften, vinum, Col.: herba austero sapore, Plin.: gustus austerior, Col.: cruda (cydonia) austeriora sunt, Garg. Mart.: austerissimae herbae, Ps. Lucil. fr. p. 166. no. 19 M.: vinum austerissimum, Scribon. 42. – b) dem Geruche nach, scharf, balsami sucus odore tantum austerus, Plin. 12, 120. – c) der Farbe nach, nicht munter, dunkel (Ggstz. floridus), color, Plin. 35, 30: u. prägn., pictor austerior colore, Plin. 35, 134. – d) der Ansicht nach, austerum genus, der harte, strenge Stil der Darstellung (in der (Erzgießerei), Ggstz. genus iucundum, Plin. 34, 66. – e) fürs Gehör, dumpf, sonus, Acro Hor. de art poët. 216. – II) übtr.: 1) im Ggstz. zum Weichlichen, Üppigen, ernst, streng, kräftig auftretend, illo austero more ac modo, Cic.: austerior et gravior esse potuisset, Cic. – v. der Rede, kräftig, suavitas austera et solida (Ggstz. dulcis et decocta), Cic.: n. pl. subst., austera et pressa delectant, Plin. ep. 2, 19, 6. – 2) im Ggstz. zum Freundlichen, Gefälligen, düster, finster, sauertöpfig, ernst, unfreundlich, streng, senes (Ggstz. senes mites), Quint.: vir, Prop.: homo austerior et gravior, Cic.: periodus, Quint.: poëmata, ernsten, belehrenden In-————halts, Hor.: tabellae, strenge Stimmtäfelchen (= strenges Urteil), Prop.: praeceptio, Cod. Theod.: labor, ernste Anstrengung, Hor.: curatio (Kur), Plin.: sententia u. ultio austerior, Cod. Theod. – ⇒ – Nbf. auster, Scribon. 188: u. austēris, Eccl. (s. Rönsch Itala p. 274).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > austerus
-
8 conspergo
cōn-spergo (con u. spargo), spersī, spersum, ere, I) hinspritzen, -streuen, -sprengen, vinum, Col. 12, 39, 3: m. Dat. (auf), albas (weiße Perlen) invicem piperis piscibus et tuberibus, Lampr. Heliog. 21, 4. – II) besprengen, bespritzen, benetzen, bestreuen, A) eig.: humum ante aedes, Plaut.: vias propter pulverem, Suet.: fores vino, Plaut.: vini cyatos sapā, Cato: geniali balsamo guttatim excusso plateas, Apul.: radices candenti aquā, Col.: alqm lacrimis, Cic.: terram rore, Plin.: carnem sale, Col.: humum aestuantem alveolo ligneo (aus einer hölzernen Wanne), Phaedr.: furfuribus ignem, mit Kl. untermengen, Phaedr. – B) übtr., bestreuen, gleichs. übergießen, c. herbas floribus, Lucr.: caput Tauri stellis conspersum est, Cic. – im Bilde, ut oratio conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus, Cic.: quae quādam hilaritate conspersimus, einen humoristischen Anstrich gegeben haben, Cic. – / Solözist. conspargere, Apul. met. 11, 9. Plin. Val. 1, 1. Marc. Emp. 35 u. 36: conspargitur, Vitr. 7, 11, 1.
-
9 emundo
ē-mundo, āvī, ātum, āre, völlig reinigen, bubilia et ovilia, Col.: segetes, Col.: vinum, Col.: obscena, Sen.: se, ICt.
-
10 conspergo
cōn-spergo (con u. spargo), spersī, spersum, ere, I) hinspritzen, -streuen, -sprengen, vinum, Col. 12, 39, 3: m. Dat. (auf), albas (weiße Perlen) invicem piperis piscibus et tuberibus, Lampr. Heliog. 21, 4. – II) besprengen, bespritzen, benetzen, bestreuen, A) eig.: humum ante aedes, Plaut.: vias propter pulverem, Suet.: fores vino, Plaut.: vini cyatos sapā, Cato: geniali balsamo guttatim excusso plateas, Apul.: radices candenti aquā, Col.: alqm lacrimis, Cic.: terram rore, Plin.: carnem sale, Col.: humum aestuantem alveolo ligneo (aus einer hölzernen Wanne), Phaedr.: furfuribus ignem, mit Kl. untermengen, Phaedr. – B) übtr., bestreuen, gleichs. übergießen, c. herbas floribus, Lucr.: caput Tauri stellis conspersum est, Cic. – im Bilde, ut oratio conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus, Cic.: quae quādam hilaritate conspersimus, einen humoristischen Anstrich gegeben haben, Cic. – ⇒ Solözist. conspargere, Apul. met. 11, 9. Plin. Val. 1, 1. Marc. Emp. 35 u. 36: conspargitur, Vitr. 7, 11, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conspergo
-
11 emundo
ē-mundo, āvī, ātum, āre, völlig reinigen, bubilia et ovilia, Col.: segetes, Col.: vinum, Col.: obscena, Sen.: se, ICt. -
12 pico
I.Lit.:II.dolia picata, lacus, vinarius picatus,
Cato, R. R. 25 sq.:dolia,
Suet. Claud. 16:parietes,
Plin. 36, 22, 48, § 166; 11, 7, 6, § 16.—Transf., to season with pitch:vinum,
Col. 12, 23.— Hence, pĭcātus, a, um, P. a., pitchy:vinum picatum,
wine that has naturally a pitchy taste, Plin. 23, 1, 24, § 47; 14, 2, 4, § 26; Mart. 13, 107. -
13 conspergo
cōn-spergo, sī, sum, ere [ spargo ]1) опрыскивать, обрызгивать, окроплять (terram rore PM; aras sanguine Lcr); посыпать ( carnem sale Col); осыпать, усыпать, усеивать (caput Tauri stellis conspersum C; herbas floribus Lcr)c. orationem hilaritate C — оживить (согреть) речь юмором -
14 faecinius
(faecinus), a, um [ faex ]дающий осадок (гущу) ( uvae Col); мутный ( vinum Col) -
15 medico
āvī, ātum, āre [ medicus I ]1)а) смешивать, приготовлять, приправлять (aquam thymo Col; vinum Col)б) смазывать ( oves unguine Pall)2) красить, окрашивать (aliquid aliquā re O etc.)4) размягчать (semina, sc. nitro V)5) наделять чудодейственной силой, зачаровывать6) лечить (vulneris aestūs Sil; rabidos furores Calp)7) отравлять ( medicata veneno tela Sil). — см. тж. medicatus I -
16 faecinius
faecĭnĭus or faecĭnus, a, um, adj. [id.], that makes or leaves dregs, abounding in dregs:uvae,
Col. 3, 2, 14; Plin. 14, 2, 4, § 27:vinum,
Col. 12, 47, 6. -
17 faecinus
faecĭnĭus or faecĭnus, a, um, adj. [id.], that makes or leaves dregs, abounding in dregs:uvae,
Col. 3, 2, 14; Plin. 14, 2, 4, § 27:vinum,
Col. 12, 47, 6. -
18 infirma
I.Lit.:II.viribus infirmis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:valetudo,
id. Brut. 48, 180:classis inops et infirma,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:valetudo infirmissima,
id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick:sum admodum infirmus,
Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26:pecus,
i. e. sheep, Ov. Ib. 44:lumen solis,
weak, feeble, Luc. 5, 545:infirmior est panis ex polline,
less nourishing, Cels. 2, 18:infirmissimus cibarius panis,
id. ib.:saporis vinum,
Col. 3, 7:infirmissimae arbores,
Plin. 17, 24, 37, § 217:nervi,
weak, id. 23, 2, 28, § 59:civitas exigua et infirma,
Caes. B. G. 7, 17.—With ad:infirmi ad resistendum,
Caes. B. C. 3, 9, 3:infirmior ad haec omnia,
Plin. 36, 20, 37, § 145.—With adversus:fama, infirmissimum adversus viros fortes telum,
Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts:lineae,
Plin. 9, 43, 67, § 145.—Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded:A.tenuis atque infirmi haec animi videri,
Caes. B. C. 1, 32:quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 190:sum paulo infirmior,
Hor. S. 1, 9, 71:quorum concursu terrentur infirmiores,
Caes. B. C. 1, 3, 5:homines infirmissimi,
very uncertain, not to be depended on, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive:omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est,
Cic. Caecin. 23, 64:quod apud omnes leve et infirmum est,
id. Rosc. Com. 2, 6:cautiones,
id. Fam. 7, 18:infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi,
Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.Form infirmē.1.Weakly, faintly, not strongly, not very:2. B.infirme animatus,
Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression:jejune et infirme,
Plin. Ep. 1, 20, 21.— -
19 infirmus
I.Lit.:II.viribus infirmis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:valetudo,
id. Brut. 48, 180:classis inops et infirma,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:valetudo infirmissima,
id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick:sum admodum infirmus,
Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26:pecus,
i. e. sheep, Ov. Ib. 44:lumen solis,
weak, feeble, Luc. 5, 545:infirmior est panis ex polline,
less nourishing, Cels. 2, 18:infirmissimus cibarius panis,
id. ib.:saporis vinum,
Col. 3, 7:infirmissimae arbores,
Plin. 17, 24, 37, § 217:nervi,
weak, id. 23, 2, 28, § 59:civitas exigua et infirma,
Caes. B. G. 7, 17.—With ad:infirmi ad resistendum,
Caes. B. C. 3, 9, 3:infirmior ad haec omnia,
Plin. 36, 20, 37, § 145.—With adversus:fama, infirmissimum adversus viros fortes telum,
Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts:lineae,
Plin. 9, 43, 67, § 145.—Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded:A.tenuis atque infirmi haec animi videri,
Caes. B. C. 1, 32:quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 190:sum paulo infirmior,
Hor. S. 1, 9, 71:quorum concursu terrentur infirmiores,
Caes. B. C. 1, 3, 5:homines infirmissimi,
very uncertain, not to be depended on, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive:omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est,
Cic. Caecin. 23, 64:quod apud omnes leve et infirmum est,
id. Rosc. Com. 2, 6:cautiones,
id. Fam. 7, 18:infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi,
Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.Form infirmē.1.Weakly, faintly, not strongly, not very:2. B.infirme animatus,
Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression:jejune et infirme,
Plin. Ep. 1, 20, 21.— -
20 austerus
austērus, a, um1) терпкий, вяжущий, кислый (sapor PM; gustus, vinum Col)2) резкий, крепкий ( odor PM)3) неяркий, тёмный, мрачный ( color PM)4) жёсткий, суровый, строгий ( gemis PM)5) строгий, суровый, решительный (austero more ac modo, sc. agere C); мрачный, недружелюбный, угрюмый, серьёзный (vir Prp; homo C)tabellae austerae Prp — строгие избирательные таблички (т. е. строгое суждение)a. labor H — напряжённая работа, тяжёлый труд
См. также в других словарях:
vin — [ vɛ̃ ] n. m. • Xe; lat. vinum 1 ♦ Boisson alcoolisée provenant de la fermentation du raisin. ⇒ œn(o) , vini , viti . Composition chimique du vin : eau (70 à 80%), substances minérales (soufre, phosphore, fer, cuivre … Encyclopédie Universelle
Vino — Lo que provoca el color rojo final del vino tinto es la presencia de antocianinas en la piel de la uva.[1] … Wikipedia Español
БЕРЕНГАРИЙ ТУРСКИЙ — [Беренгар; лат. Berengarius (Beringerius) Turonensis; франц. Bérenger de Tours] (ок. 1000, г. Тур или его окрестности, Франция 6 или 10 янв. 1088, мон рь св. Космы, близ Тура), католич. богослов, представитель ранней схоластики. Жизнь Начальное… … Православная энциклопедия
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
VIENNA — I. VIENNA Allobrogum, memorata Caesari, de bello Gall. l. 7. c. 9. Allobrogum Metropolis Straboni, illustris Galliae Narbonens. urbs Melae, l. 2. c. 5. COL. VIENNA in veter. inscr. COL. VIENNA LEG. VII. CLAUDIANA PIA, in nummo Neronis:… … Hofmann J. Lexicon universale
Freund (Subst.) — 1. Allermanns (Allerwelts) Freund, niemands Freund (jedermanns Geck). – Simrock, 2750; Winckler, X, 16; Eiselein, 185; Kirchhofer, 354; Reinsberg III, 143. Dem Allerweltsfreunde empfiehlt W. Müller: »Willst du der Leute Liebling sein, sei… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Historia del vino — El dios Baco (según los romanos) o Dionisio (según los griegos). Pintado por Diego Velázquez … Wikipedia Español
vendange — [ vɑ̃dɑ̃ʒ ] n. f. • 1553; vendeignes « raisins récoltés » 1291; lat. vindemia, de vinum « vin » et demere « récolter » 1 ♦ Le fait de cueillir et de rassembler les raisins mûrs pour la fabrication du vin. « Les vendanges, la récolte des fruits,… … Encyclopédie Universelle
Châtillon-en-diois (AOC) — Pour l’article homonyme, voir Châtillon en Diois. Diois … Wikipédia en Français
mousse — 1. mousse [ mus ] n. f. • 1226; mosse XIIe; frq. °mosa, avec infl. d un dér. lat. de mel « miel » I ♦ La mousse : plante généralement verte, rase et douce, formant touffe ou tapis sur la terre, les pierres, les écorces. Tapis de mousse. Tronc… … Encyclopédie Universelle
vineux — vineux, euse [ vinø, øz ] adj. • v. 1200; lat. vinosus, de vinum « vin » 1 ♦ Cour. Qui a la couleur du vin rouge. Visage « blafard ou vineux » (Baudelaire). « la clientèle vineuse des pockers d arrière salle » (Duras). Qui a l odeur du vin.… … Encyclopédie Universelle